Bij vele middelbare scholen maken rijlessen deel uit van het leerplan en elke tiener die niet kan rijden wordt aanzien als een freak. Amerikanen beschouwen hun wagens zoals mensen in andere landen houden van de laatste mode. Hoe groter de auto, hoe beter.
Gigantische sports utility vehicles (SUVs) kan men vergelijken met kleine vrachtwagens (truck). Bovendien neemt de aanwezigheid van deze auto's steeds toe op wegen! De VS heeft meer dan 230 miljoen voertuigen, terwijl de totale bevolking, inclusief diegene die te jong zijn om te rijden, meer dan 288 miljoen bedraagt – de hoogste ratio van voertuigen/bevolking in de wereld. Het aantal geregistreerde voertuigen overtreft het aantal chauffeurs met rijbewijs in een aantal gebieden, bv. groot Los Angeles (Autogeddon!). De helft van de metropolitaanse stad is bezet door wegen en parkingen. De VS heeft het meest uitgebreide snelwegennet ter wereld, ongeveer 46500 mi van een totaal van 3,9 miljoen mi wegen. Doordat de auto's het publieke transport overtreft, is het bijna verplicht om tenminste één wagen te hebben in de VS.
Accidenten en verwondingen
Er zijn vele accidenten op de wegen door de veelvuldigheid van voertuigen. Elke 15 seconden is er een gewonde dat te wijten is aan een verkeersongeval en elke 12 minuten is er een dode. De VS heeft het hoogste aantal doden in vergelijking met andere landen (inclusief veel beruchtheid aan gekke chauffeurs, zoals België, Frankrijk, Italië en Spanje). Er zijn meer dan 41000 doden en ongeveer 3 miljoen gewonden (veel ernstige gevallen) per jaar. Om het aantal tienerdoden te verlagen werden er beperkingen opgelegd in vele staten de laatste jaren. Zo is het verboden tieners mee te vervoeren (er worden veel accidenten veroorzaakt doordat tieners zichzelf willen bewijzen tegenover hun vrienden en vaak wanneer ze dronken zijn).
Het eerste opvallende kenmerk is wanneer je in de VS rijdt is dat het een groot land is. In sommige regio's kan je kilometers rijden zonder dat je een andere auto tegenkomt. Mensen die op het verre platteland wonen hebben er geen moeite mee om vier of vijf uren achter het stuur te spenderen om vrienden te bezoeken of om wekelijkse inkopen te doen. Autosnelwegen en straten in de bebouwde kom worden zo net mogelijk gehouden en straten in de meeste steden hebben rechthoeken kruisingen.
In het noorden van het land zorgen een strenge vorst en een gebrek aan onderhoud voor een slechte staat van vele banen (vooral in de steden). Federale, staats en lokale gemeenschappen streven steeds naar een aanvaardbare staat van straten en bruggen. Vele snelwegen hebben dringend nood aan herstellingen.
Uren om te mijden
Tracht de spitsuren te vermijden, indien mogelijk. De tijdstippen variëren van stad tot stad maar gewoonlijk is dit tussen 7u en 9u30, en van 16u tot 18u30. In sommige steden zijn de spitsuren vroeger en/of later. In Los Angeles beginnen de spitsuren al van 7 tot 11u en van 15u tot 20u, vooral op autosnelwegen. Los Angeles leidt in feite minder aan permanente files. Kleinere steden hebben minder spitsuren, bv. 7u30 tot 8u30 en 16u30 tot 18u30.
Ongeveer 10 miljoen inwoners van grote steden spendeert tenminste 90 minuten elke dag aan het rijden van en naar het werk. In het zuiden van Californië zijn er gewoonlijk drie pendeluren per dag (vele mensen verlaten hun huis om 5u of 6u om de ochtendspits te ontwijken en blijven tot laat in de avond om zo de avondspits te vermijden). In vele steden zijn er speciale verkeersregels gedurende de spitsuren en er geldt een parkeerverbod.
Vele gebieden hebben last van verkeersopstoppingen op vrijdag, wanneer de weekendspits begint. Soms is het beter om helemaal niet te rijden in steden, tenzij het absoluut nodig is. De verkeersopstoppingen kunnen verschrikkelijk zijn en parking is peperduur (illegaal parkeren is zelfs nog duurder).
De meeste buitenwijken in vele steden bieden park-and-ride parkingen aan, hoewel er niet veel gebruik van gemaakt wordt doordat er weinig openbaar transport is en men moeilijk parking kan vinden, behalve in grote steden.
Gedurende de laatste tien jaar is 'car pooling' sterk opgekomen en er werden speciale stroken voor voorzien in de staten om zo de verkeersopstopping tegen te gaan. Er werden ook high occupancy vehicle lanes (HOV) geïntroduceerd op stedelijke snelwegen in vele gebieden. Op piekuren zijn deze stroken bestemd voor minibussen en auto's met een minimum aantal passagiers (gewoonlijk twee of drie). Deze hebben echter niet veel succes gehad aangezien het pendelen op de meeste plaatsen niet genoeg toegenomen is om mensen te verplichten om naar alternatieven te zoeken (de sterke stijging in prijzen voor benzine zorgde voor een frequenter gebruik van het openbaar transport.
De VS is traag op het vlak van investeren in snel, frequent en goedkoop publiek transport. In vele steden gebeurt dit zelfs niet. Het is opvallend dat een metropolitaans gebied met de ergste verkeersproblemen (Los Angeles) ook één van de slechtste openbare transportsystemen heeft in de VS (en de wereld). Ondertussen nemen sommige staten onafhankelijk stappen om de vervuiling te verminderen. Californië was de eerste staat in de natie die de uitstoot van wagens getest heft (smog testen). Dit programma werd ontworpen om autobouwers te verplichten om minder vervuilende wagens te produceren.
De verantwoordelijkheid van het snelweg systeem ligt bij de staat, de provincie en de gemeentes en niet de federale regering. Dat is de reden waarom de verkeerswetgeving verschilt van staat tot staat, hoewel alle Amerikanen aan dezelfde kant van de weg rijden (behalve wanneer ze dronken zijn!) en er is een algemene uniformiteit inzake verkeerstekens en lichten.
De meeste verkeerstekens zijn Amerikaans, hoewel internationale tekens in vele gebieden geïntroduceerd werden. Ga er nooit van uit dat de verkeerswetgeving in één staat hetzelfde is al in een andere. Gedetailleerde info over de wetten in alle staten, VS-gebieden en Canadese provincies kan men vinden in de Digest of Motor Laws, jaarlijks gepubliceerd door de Amerikaanse Auto Associatie en gratis verschaft aan leden.